Wat zegt de wetenschap

EMDR staat voor Eye Movement Desensitization and Reprocessing, wat in het Nederlands vertaald kan worden als "Desensitisatie en Herbewerking door Oogbewegingen." Het is een vorm van psychotherapie die oorspronkelijk is ontwikkeld om mensen te helpen bij het verwerken van traumatische herinneringen en emotionele pijn.

Bij EMDR wordt de cliënt gevraagd zich te concentreren op een traumatische herinnering terwijl de therapeut bepaalde bilaterale stimulatie aanbiedt, zoals het volgen van handbewegingen met de ogen of het luisteren naar klikkende geluiden. Deze bilaterale stimulatie lijkt de natuurlijke verwerkingsmechanismen van de hersenen te activeren, waardoor de emotionele lading van de traumatische herinnering kan verminderen.

Het werkingsmechanisme van EMDR is nog niet volledig begrepen, maar het wordt verondersteld te maken hebben met het bevorderen van adaptieve informatieverwerking in de hersenen, waardoor negatieve emotionele reacties op traumatische herinneringen verminderen. EMDR wordt vaak gebruikt bij de behandeling van posttraumatische stressstoornis (PTSS) en andere trauma-gerelateerde aandoeningen.

Hoewel de effectiviteit van EMDR goed gedocumenteerd is, blijft er discussie bestaan over de precieze werkingsmechanismen ervan. Het lijkt echter succesvol te zijn bij veel mensen die last hebben van traumatische herinneringen en emotioneel pijnlijke ervaringen.

​

​EMI = Eye Movement Integration

Werd ontwikkeld in 1989 door Connirae en Steve Andreas, beiden NLP masters, om traumatische herinneringen te behandelen. Het is ook een integratietherapie via oogbewegingen, die vergelijkbaar is met EMDR.  EMI is ontstaan vanuit de NLP. 

Wij passen vooral deze techniek toe (EMI).

​

De combinatie van EMDR en EMI die door Paul Liekens de lemniscaat-oogbewegingstechniek worden genoemd, is zeer efficiënte therapie voor allerhande fobieën, angsten en trauma's. Dr Richard Bandler, grondlegger van de NLP techniek , merkte op dat de beweging van de ogen :- naar boven gericht: de persoon in verbinding bracht met visuele herinnering van een ervaring- in het midden: met auditieve aspecten-naar onder: met het kinesthetische of de beleving van het gevoel, door de ogen op een welbepaalde manier te laten bewegen, terwijl de persoon in een probleemervaring zit, wordt het onderbewustzijn overbelast en verdwijnt de beperkende emotie, na enkele minuten.

​

Verschil met klassieke EMDR
Het belangrijkste verschil met EMDR is dat EMI vooral werkt met het onbewuste geheugen. Als therapeut hoef je niet te weten waarom je klant zich nu zo naar voelt en dus hoeft de klant er ook niet over te praten. Wij focussen ons dan ook meestal op het gevoel (fysiek en mentaal) van nu waar je last van hebt (is niet anders bij EFT en Hartcoherentie) , en daarmee gaan we aan de slag. Veelal werken we met meerdere gevoelens en herinneringen tegelijk in één sessie. Het effect is daardoor sneller merkbaar.

 Het grootste  verschil is echter dat EMDR uitsluitend werkt met horizontale oogbewegingen, waardoor slechts een deel van het brein meegaat in de verandering. Terwijl IEMT ook werkt met diagonale en lemniscaat-achtige oogbewegingen. Hiermee gaat het hele brein mee in de verandering. Een heel groot verschil in effect!

Dat komt omdat er een ander niet onbelangrijk element is waarmee wij aan de slag gaan, met name de VAKOG (Visueel Auditief Kinesthetisch Olfactorisch Gustatoir), een methodiek vanuit de NLP. We gaan een "lemniscaat" oogbeweging patroon hanteren om alle VAKOG elementen aan te spreken. 
 

EMDR (Eye Movement Desensitization and Reprocessing) maakt gebruik van oogbewegingen als een belangrijk onderdeel van de therapeutische interventie. Het verband tussen EMDR en de oogbewegingen vanuit NLP (Neuro-Linguïstisch Programmeren), met de term VAKOG (Visueel, Auditief, Kinesthetisch, Olfactorisch, Gustatoir), kan verklaard worden door hun gemeenschappelijke focus op het verwerken van informatie in de hersenen.

In NLP wordt VAKOG gebruikt om verschillende manieren van informatieverwerking te beschrijven:

• Visueel (V): De voorkeur voor het verwerken van informatie via beelden en visuele stimuli.

• Auditief (A): De voorkeur voor het verwerken van informatie via geluiden en auditieve prikkels.

• Kinesthetisch (K): De voorkeur voor het verwerken van informatie via fysieke sensaties en gevoelens.

• Olfactorisch (O): De voorkeur voor het verwerken van informatie via geuren.

• Gustatoir (G): De voorkeur voor het verwerken van informatie via smaken.

 

Bij EMDR wordt de aandacht van de cliënt gericht op een traumatische herinnering, terwijl de therapeut bilaterale stimulatie induceert, meestal door de ogen heen. Deze bilaterale stimulatie kan bestaan uit horizontale oogbewegingen, tikken of auditieve stimuli.

Het verband tussen EMDR en VAKOG komt vooral naar voren in de visuele component. Door de oogbewegingen tijdens EMDR lijkt het alsof er sprake is van een natuurlijke verwerkingsmechanisme in de hersenen, vergelijkbaar met hoe de hersenen informatie verwerken in de visuele modaliteit volgens NLP. Het proces van het volgen van oogbewegingen zou kunnen bijdragen aan het activeren van specifieke neurale paden en het bevorderen van adaptieve informatieverwerking.

Tijdens EMDR zal het werkgeheugen overbelast worden, waardoor de ervaring van de emotie gekoppeld aan het trauma afgevlakt wordt ("uitgegomd" zeggen sommige klanten).  Persoonlijk denk ik dat dit ook te maken heeft met het oproepen of simuleren van de REM slaapfase voor verwerking van herinneringen. 
De REM (Rapid Eye Movement) slaapfase is een specifieke fase in de slaapcyclus die wordt gekenmerkt door snelle oogbewegingen, verhoogde hersenactiviteit en levendige dromen. Deze fase speelt een cruciale rol in het verwerken en archiveren van herinneringen, met name emotionele en stressvolle ervaringen. Hier zijn enkele belangrijke aspecten van wat er tijdens de REM-slaapfase plaatsvindt:

​

1. Droomactiviteit: Tijdens de REM-slaapfase ervaren mensen levendige dromen. Deze dromen lijken vaak willekeurig en onsamenhangend, maar ze kunnen in feite een belangrijke rol spelen bij het verwerken van emotionele en psychologische informatie, waaronder herinneringen aan gebeurtenissen.

​

2. Emotionele regulatie: De REM-slaap lijkt bij te dragen aan emotionele regulatie door de hersenen. Tijdens deze fase worden herinneringen aan emotionele gebeurtenissen opnieuw beleefd en verwerkt, maar in een veilige omgeving waar de persoon niet daadwerkelijk wordt blootgesteld aan de stress van de oorspronkelijke situatie.

 

3. Consolidatie van herinneringen: De REM-slaap is betrokken bij het consolideren van herinneringen. Dit houdt in dat de hersenen informatie van korte-termijngeheugen naar langetermijngeheugen overbrengen en deze informatie structureren en organiseren.

 

4. Creativiteit en probleemoplossing: De REM-slaap wordt ook geassocieerd met creatief denken en probleemoplossend vermogen. Het lijkt erop dat de hersenen tijdens deze fase verschillende informatie en ervaringen op een meer complexe manier kunnen integreren, wat kan leiden tot nieuwe inzichten en oplossingen.

 

5. Neurofysiologische veranderingen: Tijdens de REM-slaap vinden er ook neurofysiologische veranderingen plaats, zoals een toename van de activiteit in bepaalde delen van de hersenen, waaronder de hippocampus en de amygdala. Deze veranderingen zijn van cruciaal belang voor het verwerken en opslaan van emotionele herinneringen.

 

Over het algemeen lijkt de REM-slaapfase een essentiële rol te spelen bij het emotioneel verwerken en archiveren van herinneringen. Het stelt de hersenen in staat om emotioneel beladen ervaringen te integreren, te consolideren en op een adaptieve manier op te slaan, wat bijdraagt aan het psychologisch welzijn van een individu.